Projekt MUR PAMIĘCI poświęcony jest tym, którzy zginęli w więzieniu przy ulicy Zamkowej lub stąd poszli na śmierć w latach 1939-1956. Porcelanowe tabliczki z wizerunkami i nazwiskami ofiar umieszczane są na zachodnim murze dawnego więzienia. W wieży strażniczej na multimedialnej prezentacji można zapoznać się z biogramami więźniów.
BĘDĄ W NASZEJ PAMIĘCI
Mur Pamięci na kieleckim Wzgórzu Zamkowym to miejsce, które zostało stworzone przez bliskich osób zamordowanych w więzieniu na Zamkowej lub wywiezionych stąd na egzekucje lub do obozów śmierci.
Na apel Ośrodka Myśli Patriotycznej i Obywatelskiej zgłosili się krewni często nieznanych dotychczas bohaterów II wojny światowej. Opowiedzieli ich tragiczne losy, przynieśli zdjęcia – przechowywane do tej pory cenne relikwie rodzinne. Tych, którzy pamiętają historię swoich bliskich, jest już coraz mniej. Być może jest to ostatnia chwila, by pamięć o więźniach z ulicy Zamkowej przetrwała. Ta pamięć musi być przekazywana następnym pokoleniom. Nie można przecież zapomnieć tych, którzy swoje życie oddali ojczyźnie. Przy fotografiach już umieszczonych na Murze Pamięci zatrzymuje się coraz więcej osób. Więzienna brama prowadząca do Muru jest otwarta. Każdego dnia przychodzą tutaj ludzie, czasem bardzo młodzi i wpatrują się w twarze uwiecznione na porcelanowych tabliczkach. Czytają krótkie biogramy zamordowanych, które przesuwają się na ekranie monitora w wieżyczce strażniczej – tak wielu bohaterów, tak bardzo młodych… szesnastoletnich… osiemnastoletnich… dwudziestoletnich…
Przez rok udało nam się zgromadzić 121 fotografii i krótkich biogramów osób, które przedstawiamy w naszym okolicznościowym wydawnictwie. To oczywiście nie wszyscy, którzy zginęli na Zamkowej. Ilu więźniów zostało tu zamordowanych, ilu poszło stąd na śmierć w latach 1939-1945 dokładnie nie wiemy. Nazwisk zgromadziliśmy znacznie więcej, ale nie mamy fotografii. W dalszym ciągu je zbieramy.
Na Ziemi Świętokrzyskiej tak wiele osób zasługuje na upamiętnienie. Jest ich dziesiątki i setki. Każda z nich zasługuje na naszą pamięć. Przypomnijmy te osoby, szukajmy ich wizerunków. Każda fotografia to kolejna opowieść, która tworzy historię naszej Ojczyzny. Odkrywajmy ją wspólnie dla siebie i następnych pokoleń.