Atlas Królestwa Polskiego, składający się z 8 map jeograficznych, z których każda wystawia jedno Województwo, jako to: Krakowskie, Sandomierskie, Kaliskie, Lubelskie, Płockie, Mazowieckie, Podlaskie i Augustowskie, wydany w 1827 roku.
Królestwo Polskie, zwane też Królestwem Kongresowym, zostało utworzone w roku 1815 na mocy traktatu prusko-rosyjsko-austriackiego. Artykuł V tego traktatu głosił, że ziemie Księstwa Warszawskiego pozostające pod kontrolą rosyjską zostają połączone z Rosją nieodzownie przez swoją konstytucję i oddane na wieczne czasy w ręce Najjaśniejszego Cesarza Wszechrosji. Traktat podziałowy wszedł później do aktu końcowego postanowień kongresu wiedeńskiego z 9 czerwca 1815. Królestwo to pozostawało do 1831 w unii personalnej z Imperium Rosyjskim, z własną konstytucją, sejmem, wojskiem, monetą i polskim językiem urzędowym oraz cesarzem rosyjskim jako koronowanym królem Polski. W latach 1832–1915 Królestwo Polskie było integralną częścią Imperium Rosyjskiego. „Kongresówka” od 1816 dzieliła się na 8 województw, a te na obwody i powiaty:
województwo augustowskie
województwo kaliskie
województwo krakowskie
województwo lubelskie
województwo mazowieckie
województwo płockie
województwo podlaskie
województwo sandomierskie
Kielce stały się wtedy stolicą województwa krakowskiego, ponieważ Kraków był Wolnym Miastem. Województwo krakowskie dzieliło się na 4 obwody i 10 powiatów:
– obwód kielecki:
powiat kielecki
powiat jędrzejowski
– obwód miechowski:
powiat krakowski (utworzony z części krakowskiego i hebdowskiego)
powiat miechowski
powiat skalbmierski (wówczas szkalmierski)
– obwód olkuski:
powiat lelowski
powiat olkuski
powiat pilicki (wówczas pilecki)
– obwód stopnicki:
powiat stopnicki (wówczas stobnicki)
powiat szydłowski