25 marca 1923 r., w pokazowym procesie w Moskwie został skazany na karę śmierci absolwent kieleckiego seminarium duchownego, arcybiskup metropolita wileński Jan Feliks Cieplak.
Urodzony w Dąbrowie Górniczej w 1857 roku w latach 1869 – 1873 był uczniem kieleckiego gimnazjum klasycznego. Po ukończeniu seminarium duchownego studiował w Akademii Teologicznej w Petersburgu. Po jej ukończeniu został adiunktem na tej uczelni, uzyskał tytuł doktora teologii. W 1897 roku nie otrzymał zgody władz carskich na objecie funkcji rektora kieleckiego seminarium. Sprzeciw spowodowany był jego wygłaszanie patriotycznych kazań, propolską postawę i udział w manifestacjach narodowych. W 1908 r. Jan Cieplak został sufraganem diecezji mohylewskiej. Po zdobyciu władzy przez bolszewików został najwyższym rangą przedstawicielem kościoła rzymskokatolickiego był wielokrotnie szykanowany. Po raz pierwszy trafił do więzienia w czasie wojny polsko- bolszewickiej. Oskarżony został o stawianie oporu wobec władzy. W 1923 r. na procesie pokazowym w Moskwie skazany został wraz z 14 innymi duchownymi na karę śmierci za „podżeganie do buntu”. Był więziony w moskiewskim więzieniu na Łubiance. Na skutek starań rządu polskiego i pod naciskiem światowej opinii publicznej karę zamieniono na 10 lat więzienia, a w 1924 r. wydalono bp. Cieplaka z ZSRR.
W grudniu 1925 r. Jan Feliks Cieplak mianowany został metropolitą wileńskim, zmarł jednak przed ingresem, w lutym 1926 r. w Stanach Zjednoczonych, gdzie przebywał. Został pochowany w Wilnie.