Julian Rejmer urodził się 22 lutego 1915 r. w Opocznie, w powiecie Kieleckim. Był synem pracownika PKP Juliana i Anny z domu Wyporkiewicz. Ukończył sześć oddziałów szkoły powszechnej i trzy kursy szkoły rzemieślniczej. (Dyplom mistrzowski nr 1302 wydany przez Izbę Rzemieślniczą w Kielcach). Przed powołaniem do wojska pracował jako wędliniarz w Kielcach.
W marcu 1938 r. wcielony do 4. Pułku Piechoty w Kielcach. 27 września 1938 r. skierowany do Szkoły Podoficerskiej i 10 marca 1939 r. awansowany do stopnia starszego legionisty. Służbę na Westerplatte pełnił od 17 marca 1939 r. Walczył jako karabinowy w obronie wartowni nr 4. Po kapitulacji wzięty do niewoli, do Stalagu I A. W lipcu 1942 r. zwolniony przez lekarza obozowego powrócił na Kielecczyznę. W sierpniu 1943 r. wstąpił do oddziału partyzanckiego AK, dowodzonego przez Pawła Stępnia, ps. “Gryf”. W 1944 r. brat udział w walkach z okupantem pod Antoniowem, Mniowem, Gruszką i w Lasach Snochowickich jako dowódca ckm, mając pseudonim “Ryś”.
Po zakończeniu wojny, jako były żołnierz AK, ukrywał się. Po ujawnieniu się oddziału “Barabasza” postanowił się również ujawnić. Zaczął pracować w Chęcinach jako kasjer. W latach 1969-1972 jako kierownik sklepu, następnie aż do emerytury (1978) w Zakładach Przemysłu Mięsnego w Kielcach. Należał do Stronnictwa Demokratycznego.
Żonę Janinę poznał w 1943 r. Ślub wzięli 26 grudnia 1945 r. Mieli dwóch synów: Mariana i Jerzego.
Zmarł 18 grudnia 1990 r. na udar mózgu. Pochowany został w Alei Zasłużonych na Starym Cmentarzu w Kielcach.
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974), Medalem “Za udział w wojnie obronnej 1939” (1981), odznaką honorowa “Za zasługi dla Miasta Gdańska” (1984), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986), odznaką “Za zasługi dla Kielecczyzny” (1989) i Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari (1989).
Źródło: Rejmer Julian/www.westerplatte.pl