Wacław Chmurzyński (1911-1941)
Urodził się w 23 września 1911 r. w Lublinie. Był absolwentem gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach. Interesował się dziennikarstwem, swoje teksty drukował w „Gazecie Kieleckiej”. W 1939 r. został redaktorem periodyku literackiego „Łysogóry”. W czasie kampanii wrześniowej walczył w armii gen. Kleeberga pod Kockiem. W październiku uciekł z niewoli, wrócił do Kielc i szybko został członkiem Związku Walki Zbrojnej. Rozpoczął wydawanie „Kuriera Kieleckiego”. Pisał komentarze społeczne, które nie spodobały się Niemcom. W styczniu 1940 r. otrzymał wezwanie na rozmowę ostrzegawczą. Został aresztowany 10 lutego 1941 r. i po trzymiesięcznym pobycie w kieleckim więzieniu wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Jesienią 1941 r. zmarł, według władz niemieckich, na zapalenie płuc. Rodzina dowiedziała się, że zginął w egzekucji.
Wacław Chmurzyński upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.