Leon Cieśla ps. „Poświst”, „Konrad”, „Mściwy”, „Lech” (1912-1945)
Urodził się 30 grudnia 1912 roku w Komornej w powiecie sandomierskim. Był uczniem Gimnazjum w Sandomierzu, a następnie studiował na Uniwersytecie Warszawskim. Należał do Koła Akademickiego Związku Młodzieży Wiejskiej i Polskiej Akademickiej Młodzieży Ludowej. W latach 1933-1935 służył w pułku artylerii lekkiej we Włodzimierzu Wołyńskim, tam też ukończył szkołę podchorążych. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Był współorganizatorem i komendantem rejonu „Południe” Związku Walki Zbrojnej w powiecie opatowskim. Używał pseudonimów: „Konrad”, „Lech”, „Mściwy”, „Poświst”. W 1941 roku przeszedł do Batalionów Chłopskich. Początkowo był oficerem dyspozycyjnym komendy III Okręgu Kielce. Później pełnił funkcję komendanta obwodu Iłża i obwodu Miechów. W sierpniu 1942 roku został komendantem BCh obwodu Sandomierz. Z jego rozkazu powstały cztery oddziały specjalne m.in. „Lotna”. Podporucznik Cieśla został aresztowany przez gestapo 7 marca 1944 roku w Sandomierzu. Przebywał w więzieniu w Kielcach. Stamtąd trafił do obozu koncentracyjnego w Gross – Rosen, gdzie został zamordowany w 1945 roku.
Leon Cieśla upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.