Jan Cudek (1890-1942)
Artylerzysta, podpułkownik Wojska Polskiego. Urodził się w Krakowie 16. 09. 1890 r. w rodzinie Macieja i Wiktorii z domu Sadkiewicz. Był absolwentem II Gimnazjum Św. Jacka, gdzie zdał maturę w 1910 r. W latach 1906 – 1910 – zawodnikiem pierwszej drużyny piłkarskiej Wisły Kraków. Po maturze studiował w latach 1911 – 1914 na Wydziale Prawnym Uniwersytetu Jagiellońskiego i był zawodnikiem piłkarskiej drużyny AZS Kraków. W czasie I wojnie światowej walczył na froncie włoskim w szeregach wojska monarchii austriacko-węgierskiej. Trafił do niewoli włoskiej . Przedostał się do Francji. Tam przyłączył się do tworzącej się armii gen. Hallera, z którą w 1919 r. wrócił do Polski. Walczył w 1920 r. w wojnie polsko-bolszewickiej na froncie ukraińskim, jako oficer artylerii. Po wojnie zamieszkał w Krakowie, gdzie służył w 5 pułku artylerii ciężkiej. W 1926 r. został przeniesiony do Kielc, gdzie rozpoczął służbę w 2 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. Był działaczem Wojskowego Klubu Sportowego, członkiem Miejskiego Komitetu Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego w Kielcach, brał udział w powstawaniu obiektów sportowych w Kielcach, w tym stadionu piłkarskiego, był prezesem Podokręgu Piłki Nożnej w Kielcach. Był organizatorem meczu z okazji Dni Morza rozegranego 9 czerwca 1939 pomiędzy reprezentacją Kielc i Gedanią z Wolnego Miasta Gdańska na stadionie Miejskiego Ośrodka Wychowania Fizycznego w Kielcach. Mecz i towarzyszące mu wydarzenia były wielką manifestacją patriotyczną. Po wybuchu II wojny światowej dostał się do formowanego w Jarosławiu 40 pułku artylerii lekkiej, gdzie po 4 września 1939 r. przejął dowództwo nad 2. dywizjonem. Udział w bitwie pod Kamionką Strumiłowską w składzie grupy Dubno. 25 września 1939 – aresztowany po kapitulacji i osadzony w obozie jeńców wojennych w Bochni, został zwolniony dzięki staraniom rodziny. Po powrocie do Kielc włączył się w działalność konspiracyjną. 13 czerwca 1942 został aresztowany w mieszkaniu przy ul. Leonarda w Kielcach i wywieziony do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, gdzie zmarł 16 października 1942. Jako przyczynę śmierci podano atak serca.
Jan Cudek upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.