Władysław Daniel (1915-1944)
Urodził się 15 października 1915 r. w górniczej miejscowości Myślachowice na pograniczu Małopolski i Zagłębia, rozstrzelany 6 lipca 1944 roku w masowej egzekucji w Suchedniowie.
Przed wybuchem wojny osiadł w Kielcach. Pracował w fabryce „Granat”, także podczas okupacji („Hasag”), gdzie zajmował się m.in. konspiracyjnym montowaniem zapalników do granatów dla AK, której był członkiem. Aresztowany ok. 20 czerwca 1944 r. z donosu polskiego konfidenta, osadzony został w więzieniu na Zamkowej. Potraktowany jako zakładnik. Rozstrzelany został 6 lipca 1944 r. w Suchedniowie w egzekucji 33 osób (tego samego dnia odbyły się egzekucje jeszcze blisko 90 osób)
14 kwietnia 1945 r. pod auspicjami PCK odbyła się ekshumacja ofiar, w której uczestniczyła jego żona Helena. Przez bliskich zostały rozpoznane jeszcze cztery ofiary z Kielc (osoby aresztowane tego samego dnia, co Władysław Daniel): Napoleon Kluźniak, Zdzisław Kaleta, bracia Stanisław i Czesław Łapaczowie. Ich zwłoki zostały przewiezione do Kielc. Odbył się manifestacyjny pogrzeb. Kondukt prowadził z Rynku, u bramy nekropolii, która stanie się Cmentarzem Partyzanckim, odbyła się msza polowa. Były to pierwsze pochówki w tym miejscu.
Władysław Daniel upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.