Tadeusz Gawlikowski (1906- 1943)
Urodził się 5 maja 1906 roku w Małogoszczy w rodzinie Ignacego i Marty. Jego rodzice prowadzili piekarnię na ulicy Małej 19 w Kielcach. Również Tadeusz został mistrzem piekarskim. 18 listopada 1930 roku poślubił Zofię z Sieradzkich i wraz z nią zamieszkał w Krakowie. Tam założył i został prezesem Związku Chrześcijan Piekarzy i Czeladników. W 1936 roku Tadeusz z żoną powrócił do Kielc i objął prowadzenie rodzinnej firmy.
W momencie wybuchu II wojny światowej małżonkowie opuścili miasto i udali się w kierunku rumuńskiej granicy. Próba ucieczki nie udała się i już w październiku z powrotem znaleźli się w Kielcach. Tadeusz ponownie zajął się piekarnią. Gawlikowscy wstąpili do konspiracji ZWZ-AK. Na skutek nieudanego zamachu na agenta gestapo Franza Wittka w październiku 1942 roku i aresztowań członków kieleckiego podziemia, opuścili Kielce. Przez kolejne miesiące ukrywali się w Krakowie, Chęcinach i wsiach powiatu miechowskiego.
Pod koniec maja 1943 roku w ręce gestapo wpadła Zofia i siostra Tadeusza- Marta, a trzy dni później Tadeusz. Gawlikowscy osadzeni zostali w więzieniu na Zamkowej w Kielcach. Przez kolejne dni Tadeusz został poddany brutalnym przesłuchaniom.
24 czerwca 1943 roku Gawlikowski przybył do Auschwitz- Birkenau wraz z transportem 343 więźniów politycznych z dystryktu radomskiego. Rejestracja odbyła się 25 czerwca. Tadeusz dostał numer 125554. Przydzielono go do komanda Zerlegebetriebe zajmującego się rozbiórką zestrzelonych samolotów. Pod koniec grudnia 1943 roku Gawlikowski uległ poważnemu wypadkowi- jego noga została zgnieciona podczas pracy. Umarł w szpitalu na zakażenie 31 grudnia 1943 roku. Symboliczne prochy Tadeusza Gawlikowskiego zostały złożone na katolickim cmentarzu w ST. Albert w Kanadzie.
Tadeusz Gawlikowski upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.