Ks. Aleksander Jankowski (1890-1968)
Urodził się 21 listopada 1890 roku w Pacanowie w dawnym powiecie stopnickim. Pochodził z rodziny urzędniczej mieszkającej początkowo w Pacanowie, a następnie w Pińczowie.
W latach 1902-1908 uczył się w progimnazjum i gimnazjum w Pińczowie, po czym podjął naukę w Seminarium Duchownym w Kielcach. Święcenia kapłańskie przyjął w 1913 r. Po ukończeniu Seminarium pierwszą placówką wikariatu ks. Jankowskiego były Daleszyce. 9 kwietnia 1920 r. otrzymał nominację na proboszcza parafii Piotrkowice, a w 1926 r. objął kolejną parafię w Łopusznie.
Ks. proboszcz uczestniczył chętnie w życiu społecznym Łopuszna. Należał do grona założycieli Ochotniczej Straży Pożarnej, której początki datuje się na rok 1926. W 1933 r. został odznaczony w dowód zasług honorową kanonią Kapituły Katedralnej, a 26 listopada 1935 r. otrzymał nominację na wicedziekana dekanatu piekoszowskiego.
Przed wojną ksiądz miał zatarg z ludnością pochodzenia niemieckiego, która licznie zamieszkiwała w pięciu wsiach na terenie jego gminy. Jako przewodniczący dozoru szkolnego forsował wśród nich polską szkołę państwową. Mniejszość niemiecka walczyła z nim o szkołę narodowościową, w konsekwencji sprawa oparła się nawet o Ligę narodów. Poza tym proboszcz wiele razy występował przeciwko Hitlerowi.
Podczas II wojny światowej i okupacji został dwa razy aresztowany przez Niemców. Pierwszy raz był przetrzymywany przez trzy tygodnie w grudniu 1940 r. w areszcie gminnym w Łopusznie. Powodem było to, że nie wpływał na chłopów, aby dostarczali kontyngenty wyznaczone przez okupanta. 19 marca 1942 r. gestapo z Kielc oraz policja SS i żandarmeria z Łopuszna dokonali masowego aresztowania. Ks. Jankowski wraz z innymi mieszkańcami został nocą przewieziony do kieleckiego więzienia. Przebywał tam do 8 września 1942 r. Zwolnienie z więzienia zawdzięczał staraniom swej siostry Stefanii Skrobisz z Włoszczowic, która wykupiła go od gestapowców łapówkami. Poza tym Niemcy mieli go dosyć, ponieważ jako chorego trzy razy dziennie musieli prowadzić księdza z celi do szpitala więziennego.
O pobycie księdza w więzieniu przypominają ołtarzyki w kościele w Łopusznie o których tak pisał:
„Nie wspomniałem wcześniej o dwóch małych ołtarzykach Św. Antoniego i Św. Judy Tadeusza przy bocznych filarach, które są moje wota więzienne. Kiedy w roku 1942 siedziałem w więzieniu kieleckim, modliłem się specjalnie do tych dwóch świętych prosząc i przyrzekając jeśli będę na wolności wybuduje im pomniki w kościele co też jeszcze podczas wojny w roku 1944 dokonałem”.
(Kronika parafii Łopuszno od roku 1926 autorstwa ks. Aleksandra Jankowskiego)
Po wojnie dalej był proboszczem w Łopusznie. 16 czerwca 1963 r. ks. A. Jankowski obchodził uroczyście Złoty Jubileusz Kapłaństwa. Na tę uroczystość przyjechało do Łopuszna około 50 księży, wśród nich ks. Mieczysław Jaworski, późniejszy biskup.
W ostatnich latach życia ciężko chorował. Przebywał w szpitalu i w mieszkaniu swojej siostry.
Ks. kanonik Jankowski zmarł 15 czerwca 1968 roku i został pochowany na cmentarzu w Łopusznie.