Edward Kiwer ps. “Biegaj”, “Chwyt”, “Edward” (1919-1987)
Urodził się 24 września 1919 roku w Gliwicach. Był synem Henryka i Anastazji z domu Botty. Uczył się w gimnazjum państwowym w Chorzowie. W 1939 roku zdał maturę. Od 16 sierpnia do 12 września był w Junackich Hufcach Pracy w Żabnie.
W czasie kampanii wrześniowej walczył w Armii „Kraków”. 18 września 1939 r. przekroczył granicę polsko – rumuńską. W grudniu znalazł się we Francji, gdzie wstąpił do Armii Polskiej. Od 16 lutego 1940 r. znalazł się w 3 kompanii 2 batalionu strzelców podhalańskich 1 półbrygady Samodzielniej Brygady Strzelców Podhalańskich. Uczestniczył w kampanii norweskiej i w bitwie o Narwik. 29 maja został ranny pod Ankenes. Po upadku Francji w czerwcu 1940 r. przedostał się do Wielkiej Brytanii. Początkowo został skierowany do 1 batalionu strzelców podhalańskich 1 Brygady Strzelców, a następnie do Szkoły Podchorążych Piechoty w Dundee. Po ukończeniu szkoły znalazł się w 10 kompanii saperów. Jednocześnie był instruktorem plutonu jugosłowiańskiego, szkolonego w ramach Brygady. Zgłosił się do służby w kraju i został przeszkolony ze specjalnością w dywersji. 22 kwietnia 1943 r. został zaprzysiężony na rotę ZWZ-AK w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Przeniesiono go do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech.
Edward Kiwer (po prawej) wśród cichociemnych w Wlk. Brytanii.
Zrzutu do kraju dokonano w nocy z 8 na 9 kwietnia 1944 roku w ramach operacji „Weller 4” dowodzonej przez kpt. naw. E. Bohdanowicza. Cichociemnych przyjęła placówka odbiorcza „Mirt 1” koło wsi Ociesęki, położonej 15 km. od Kielc. 15 kwietnia podporucznik Kiwer dostał przydział do oddziału partyzanckiego „Wybranieccy” działającego w Inspektoracie Rejonu Kielce Okręgu Radomsko – Kieleckiego Armii Krajowej na stanowisko instruktora minerstwa. Od lipca 1944 r. „Edward” walczył jako dowódca 4 plutonu. Pierwszą akcją bojową plutonu było zorganizowanie zasadzki na strażników kolejowych koło stacji Radkowice na linii Kielce – Kraków. Od 6 września Kiwer został adiutantem dowódcy I baonu 4 Pułku Piechoty Legionów w składzie 2 DP AK. Brał udział we wszystkich walkach baonu.
Po rozwiązaniu AK pozostał w konspiracji. 23 stycznia 1945 r. został aresztowany przez NKWD w swoim mieszkaniu w Kielcach. Przewieziono go do aresztu przy ulicy Kapitulnej, a następnie do więzienia przy ulicy Zamkowej. Został uwolniony 4/5 sierpnia 1945 r. po rozbiciu więzienia przez oddziały dowodzone przez A. Hedę “Szarego”. Po odzyskaniu wolności działał w WiN m.in. w Poznaniu.
Od 1946 r. zamieszkał w Chorzowie i pracował jako księgowy w jednej z tamtejszych kopalń. Następnie podjął pracę w Katowicach. 4 listopada 1950 r. został zwerbowany do współpracy z MUBP w Chorzowie jako TW Ksawery. Około roku 1985 przeniósł się do miejscowości Łącznik w województwie opolskim.
Edward Kiwer zmarł 25 października 1987 roku w Łączniku i został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Porucznik Kiwer był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych ( za udział w bitwie pod Narwikiem).
Artur Szlufik
Źródło: Jerzy Tucholski, Cichociemni, Warszawa 1985 ; http://elitadywersji.org/edward-kiwer-cichociemny/