Bronisław Stefan Klimczak ps. “Sokół” (1913-1950)
12 grudnia 1950 r. o godz. 18. 15. w kieleckim więzieniu został wykonany wyrok śmierci na Bronisławie Klimczaku, ps. „Sokół” – zawodowym żołnierzu 80. pułku piechoty, oficerze kontrwywiadu, żołnierzu Armii Krajowej, więźniowi obozów w Majdanku i Gross Rosen, oskarżonemu po wojnie o szpiegostwo na rzecz Francji.
Bronisław Klimczak urodził się 28 sierpnia 1913 r. w Rędzinach koło Częstochowy. W 1934 r. rozpoczął zawodową służbę wojskową. Służył m.in. jako instruktor w 80. Pułku Piechoty w miejscowości Słonim. W 1937 r. Klimczak miał odbyć zorganizowany przez II Oddział Sztabu Głównego kurs kontrwywiadu w Brześciu nad Bugiem. Po wybuchu wojny wstąpił do Polskiego Związku Wolności, który wszedł w skład Armii Krajowej. Był komendantem grupy likwidacyjnej i łącznikiem na linii Częstochowa – Warszawa – Kielce. Miał pseudonim konspiracyjny ,,Sokół”. W 1942 r. został aresztowany przez warszawskie Gestapo i po rocznym pobycie na Pawiaku znalazł się w obozach koncentracyjnych na Majdanku, następnie w 1944 r. Gross-Rosen i w 1945 r. we Flossenburgu w Czechach. Po odzyskaniu wolności powrócił do Polski.
Z początkiem września 1945 r. zamieszkał w Słupsku. Tutaj wstąpił w szeregi MO, skąd po trzech miesiącach został zwolniony. W tym okresie związał się z wychowaną we Francji Genowefą Zielińską. Przez nią poznał mieszkającego w Słupsku byłego francuskiego jeńca Gastona Drueta. To właśnie on miał zaproponować Klimczakowi współpracę z francuskim wywiadem. W 1948 r. nawiązano już szerszą współpracę. Klimczak przekazywał zdobyte informacje bezpośrednio wicekonsulowi francuskiemu Rene Barentowi, a następnie sekretarzowi szczecińskiego konsulatu Andrè Robineau. Bronisław Sokół-Klimczak został zatrzymany 19 listopada 1949 r. w Szczecinie. Śledztwo prowadzone przeciwko niemu, bezpośrednio nadzorowane przez Dyrektora Wydziału Śledczego MBP Józefa Różańskiego, 16 stycznia 1950 r. połączono ze sprawami André Robineau, Gastona Drueta, Zbigniewa Blausteina vel Borowskiego, Stefana Pielackiego i Kazimierza Rachtana. Wszyscy wyżej wymienieni zostali oskarżeni o szpiegostwo na rzecz Francji.
Pokazowy proces przed WSR w Szczecinie zorganizowano w sali Filharmonii Szczecińskiej. Odbywał się w dniach od 6 do 14 lutego 1950 r. Całej sprawie nadano charakter wybitnie polityczny i propagandowy, a sam przebieg procesu był szeroko relacjonowany w prasie i radiu i komentowany zarówno w Polsce jak i za granicą. Wyrok ogłoszono 14 lutego 1950 r. W stosunku do Bronisława Sokół-Klimczaka orzeczono najwyższy wymiar kary. Za szpiegostwo na rzecz Francji został skazany na karę śmierci utratę praw publicznych i honorowych na zawsze oraz przepadek mienia. Prezydent Bolesław Bierut na mocy decyzji z dnia 2 grudnia 1950 r. nie skorzystał z prawa łaski. Bronisław ,,Sokół” Klimczak został przewieziony do więzienia w Kielcach przy ul. Zamkowej 3. 12 grudnia 1950 r. o godzinie 18.15 wykonano wyrok.
Za przesłanie fotografii i materiałów o Bronisławie Klimczaku dziękujemy p. Magdalenie Dźwigał z Referatu Badań Naukowych OBEP IPN w Szczecinie.
Bronisław Klimczak upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.