Kołaczkiewicz Włodzimierz

Włodzimierz Kołaczkiewicz  ps. „Zawisza”, „Karol”, „Hubert” (1918-2007)

Urodził się 11 listopada 1918 r. we Włoszczowie. Z zawodu był cukiernikiem, w czasie wojny mieszkał w Warszawie. Od marca 1943 r. był żołnierzem placówki Narodowych Sił Zbrojnych w Pińczowie, żołnierzem 204 pułku piechoty, Brygady  Świętokrzyskiej NSZ z którą  przedostał się na zachód. W lutym 1945 r. został odkomenderowany na przeszkolenie sabotażowo-dywersyjne w ośrodku niemieckim. Awansowany na st. plutonowego podchorążego został skierowany do grupy dywersyjnej, która 9 kwietnia 1945 r. pieszo przedostała się do kraju. Był  dowódcą drużyny osłaniającej radiostację, posługiwał się nazwiskiem Karol Mraczewski. 31 maja 1945 r. został aresztowany przez UB w Jędrzejowie. W śledztwie był torturowany w więzieniach w Pińczowie i w Kielcach, po procesie w lutym 1946 r. został skazany na karę śmierci zamienioną na 13 lat więzienia. Zwolniony z więzienia po amnestii w 1956 r. pracował w Pińczowie jako poborca podatkowy i magazynier. Był członkiem założycielem Związku Żołnierzy NSZ Okręgu Świętokrzyskiego. Zmarł w 2007 r.