Krupa Antoni

Antoni Krupa ps. “Witold” (1913-1972)

Urodził się 23 sierpnia 1913 w Przedmieściu Dalszym (powiat lipski, województwo mazowieckie).  Ojciec Antoniego Krupy był leśnikiem. Matka osierociła go, kiedy skończył 5 lat. Obowiązek opieki nad chłopcem przejęło starsze rodzeństwo. Ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości, a następnie został absolwentem Seminarium Nauczycielskiego w Solcu nad Wisłą. W 1934 roku odbył szkolenie wojskowe w Garnizonie Kieleckim na Bukówce. Przed wojną pracował w junackich hufcach wojskowych. Brał udział w budowie fortyfikacji na granicy polsko-radzieckiej.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Pod koniec 1939 roku wstąpił w szeregi Zwizku Walki Zbrojnej. Organizował konspirację na terenie gminy Julianów (powiat opatowski, województwo świętokrzyskie). Do jego najważniejszych zadań należało gromadzenie broni do walki z Niemcami. Szerokim echem odbiła się akcja ataku na hitlerowski posterunek w Kępie Wałowskiej, którą oddział Krupy przeprowadził we wrześniu 1942 roku. Kilka miesięcy później Antoni Krupa otrzymał nominację na Komendanta Kedywu Obwodu Opatowskiego. Zajmował się m. in. odbiorem i transportem alianckich zrzutów spadochronowych. Wiosną 1944 roku został zdekonspirowany i dołączył do oddziału partyzanckiego Kazimierza Olchowika „Zawiszy”, walczącego w rejonie Gór Świętokrzyskich. Był dowódcą VIII Kompanii II Pułku Piechoty Legionów AK. Uczestniczył w zwycięskich potyczkach z armią niemiecką pod Kawęczynem, Miedzierzą i Radkowem.

W 1945 roku po raz pierwszy trafił do aresztu NKWD. Po trzech tygodniach wyszedł na wolność. Z obawy przed prześladowaniami opuścił rodzinne strony i zamieszkał w Olsztynie. Podjął pracę w Centrali Węglowej. Założył rodzinę. We wrześniu 1949 roku został ponownie aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Przewieziono go do Kielc i zamknięto w więzieniu przy ulicy Zamkowej. Sąd Wojewódzki skazał go na dożywocie. Później wyrok zmniejszono do 15 lat. Antoni Krupa odsiadywał karę w Kielcach, Wronkach, a także Knurowie i Mysłowicach, gdzie został skierowany do pracy fizycznej w kopalni. 16 grudnia 1956 roku został warunkowo zwolniony z aresztu. Zamieszkał wraz z rodziną w Rzeszowie. Znalazł zatrudnienie jako księgowy w przedsiębiorstwie budowlanym. Znajdował się pod stałą obserwacją milicji i Urzędu Bezpieczeństwa. W 1968 roku został zaocznie odznaczony Krzyżem Armii Krajowej przez władze emigracyjne. Odznaczenia osobiście nigdy nie odebrał. Zmarł 15 września 1972 roku w wieku 59 lat.

 –  – – – – – – – – – –

Fragmenty wspomnień Marii Krupy – żony Antoniego – dotyczące pobytu męża w więzieniu kieleckim przy ulicy Zamkowej.