Franciszek Puchała (1922-1949)
Urodził się 13 marca 1922 roku w miejscowości Węchadłów w gminie Góry w powiecie pińczowskim. Był synem Tomasza i Zofii z Chabińskich. W czasie okupacji niemieckiej należał do Narodowych Sił Zbrojnych. Walczył w oddziale Kazimierza Nowaka ps. „Łoś” powstałego na terenie powiatu pińczowskiego. W 1944 r. ożenił się z Genowefą Budzyń ps. „Szarotka”, łączniczką oddziału „Łosia”. Po skończonej wojnie nie zaprzestał działalności niepodległościowej. Był zastępcą dowódcy w oddziale NSZ Stanisława Chmielewskiego ps. „Buk”, który działał na terenie powiatu pińczowskiego. Z 3/4 czerwca 1945 r. brał udział w nieudanej akcji rozbicia więzienia w Pińczowie. 15 grudnia 1948 r. został aresztowany przez UB wraz z innymi członkami NSZ. 25 czerwca 1949 r. został osądzony i skazany na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Kielcach. Wyrok został wykonany 1 października 1949 r. w więzieniu kieleckim lub w lesie w Zgórsku pod Kielcami. Franciszek Puchała zginął w egzekucji wraz ze swoim dowódcą Stanisławem Chmielewskim. Do tej pory nie odnaleziono miejsca jego pochówku.
Franciszek Puchała upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.