Władysław Rutkiewicz ps. “Aleksander”, “Alosza”, “Sokół” (1887-1941)
Urodził się 27 stycznia 1887 roku w Kielcach. Od 1903 r. należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, drukował i rozprowadzał prasę konspiracyjną. 11 listopada 1905 r. zdradzony podczas rozdawania ulotek, został aresztowany i więziony w Kielcach do maja 1906 r. Po zwolnieniu pracował w tajnej drukarni w Sitkówce, drukując “Kielczanina”. Od grudnia 1906 r. należał do PPS Frakcji Rewolucyjnej. Był bojowcem i instruktorem OB PPS. Brał udział w akcjach bojowych przeciw carskim urzędnikom. W jego mieszkaniu był skład broni i punkt kontaktowy bojowców. 17.02.1907 r. został aresztowany i skazany na dwa i pół lat więzienia. W 1909 r. po zdekonspirowaniu go przez prowokatorów w kieleckim więzieniu został skazany na 8 lat katorgi, którą odbywał w więzieniach w Warszawie na Mokotowie, w Mitawie, Petersburgu i Szlisselburgu. Zwolniony po rewolucji lutowej w Rosji w 1917 r. W latach 1918-1919 walczył po stronie bolszewików. W 1920 r. wrócił do Kielc, był działaczem PPS i Stowarzyszenia Byłych Więźniów Politycznych. Od 1939 r. zaangażował się w działalność konspiracyjną w kieleckim okręgu PPS-WRN. Został aresztowany przez gestapo 1.06.1941 r. i po torturach w kieleckim więzieniu wywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Miał numer obozowy 18912. Zginął w obozie 16 listopada 1941 r.
Władysław Rutkiewicz upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.