Suwalski Konrad Zygmunt

Konrad Zygmunt Suwalski ps. “Mruk”, “Cichy” (1917-1945)

Urodził się 18 stycznia 1917 r. w Bolesławiu koło Olkusza. Przed II wojną światową przeniósł się z rodzicami do Ćmielowa. W czasie okupacji w 1942 r. utworzył oddział Narodowej Organizacji Wojskowej “Barwy Białe”, który po akcji scaleniowej NOW z AK stał się jednym z pierwszych oddziałów partyzanckich na Kielecczyźnie. Miał pseudonimy „Mruk” i „Cichy”. Za samowolną akcję przeciwko oddziałowi AL został usunięty ze stanowiska dowódcy oddziału. Latem 1944 roku ppor. Suwalski walczył jako oficer dyspozycyjny w oddziale AK Tomasza Wójcika „Tarzana”. Po dołączeniu do innych oddziałów AK działających na terenie Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK jego faktycznym dowódcą stał się por. Eugeniusz Kaszynski „Nurt”. W sierpniu 1944 r. w składzie I batalionu 1 kompanii 2 pułku piechoty Legionów „Mruk” szedł na pomoc powstańczej Warszawie. Razem ze swoim oddziałem przeszedł cały szlak bojowy pułku. Jego oddział zdemobilizował się jesienią po bitwach w lasach koneckich pod Chotowem. Po rozwiązaniu AK nie ujawnił się. Został rozpoznany i aresztowany 27 kwietnia 1945 r. przez patrol UB w Kielcach. 11 lipca 1945 r. Okręgowy Sąd Wojskowy w Łodzi na sesji w Kielcach skazał go na karę śmierci przez rozstrzelanie oraz pozbawienie praw obywatelskich, honorowych i publicznych na zawsze. Przebywał w celi śmierci kieleckiego więzienia śledczego WUBP przy ul. Zamkowej. Wyrok wykonano 10 sierpnia 1945 r. na cmentarzu żydowskim na Pakoszu w Kielcach.

Konrad Zygmunt Suwalski upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.