Bolesław Wierzchowski (1910- 1985)
Bolesław Wierzchowski urodził się 28 marca 1910 roku, w Niebyłej (kolonii wsi Lścin w powiecie jędrzejowskim). Oficer rezerwy, absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Warszawie (geografia), nauczyciel w Cieślach, Małogoszczy i Rąbieszycach.
Po wybuchu II wojny światowej, już od jesieni 1939 roku działał w konspiracyjnej Służbie Zwycięstwu Polski a od października 1940 roku w jędrzejowskiej Tajnej Organizacji Nauczycielskiej. Wierzchowski był założycielem i prezesem Spółdzielni „Przyszłość” w Małogoszczy.
Od czerwca 1942 roku Bolesław musiał ukrywać się przed gestapo. Był poszukiwany jako oficer rezerwy WP. Od tego momentu posługiwał się Ausweisem na nazwisko Bronisław Wierzbicki. Jednak to nazwisko dość szybko zostało „spalone”. Wierzchowski kolejny raz zmienił nazwisko- tym razem został Piotrem Krawczykiem z meldunkiem w Częstochowie. Pod tym nazwiskiem zatrudnił się w kieleckiej Spółdzielni Przemysłu Ludowego i Chałupniczego. Bolesław vel. Piotr zaangażował się w działalność konspiracyjną, brał udział w „akcji N”.
W wyniku zdrady Tadeusza Jażdżyńskiego Wierzchowski 29 września 1942 roku został aresztowany i zamknięty w więzieniu na Zamkowej. Po trzech dniach został przewieziony do radomskiego więzienia, gdzie został poddany brutalnemu śledztwu.
19 grudnia 1943 roku Wierzchowski trafił do KL Auschwitz. Został więźniem o numerze 16962. 4 grudnia 1944 roku Bolesław został wysłany do obozu w Buchenwaldzie. Tam też doczekał wyzwolenia przez amerykańską armię. Jednak więźniowie nie mogli od razu opuścić obozu i powrócić do swoich rodzin. Bolesław wiedząc, że wśród współwięźniów jest cała masa młodych ludzi, założył szkołę. Nauczał w niej języka polskiego na poziomie V i VI klasy.
Wierzchowski wrócił do Cieśli 14 sierpnia 1945 roku. Podjął pracę w Towarzystwie Teatru i Muzyki Ludowej, Dyrekcji Szkolenia Zawodowego i Ośrodku Metodycznym. Od 1959 roku aż do emerytury w 1970 roku Bolesław Wierzchowski związany był z ZNP jako kierownik Wydziału Pracy Społeczno- Oświatowej. Przez 15 lat był prezesem Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Związku Teatrów Amatorskich. Zmarł w 1985 roku w Kielcach.