Tragiczna historia rodziny Sokalskich

We wrześniu 1938 r. Michał Sokalski został kierownikiem nowopowstałej Powszechnej Szkoły Publicznej nr 9. Miejsce to dzięki niemu stało się centrum działalności kulturalnej i społecznej Baranówka. Do tej szkoły uczęszczały  m.in. dzieci oficerów i podoficerów jednostki na Stadionie. Prężnie działało harcerstwo.

Po wybuchu wojny Sokalski wraz z trzema synami zostali członkami  siatki kieleckiego obwodu Związku Walki Zbrojnej. Grupa do której należeli prowadziła nasłuch radiowy, kolportowała prasę i przygotowywała się do zadań sabotażowo – dywersyjnych. Obserwowała również ruchy wojsk niemieckich w koszarach na Stadionie i Bukówce.

Rankiem, 9 lutego 1941 r. cała czwórka została aresztowana podczas akcji gestapo wymierzonej przeciw polskiemu podziemiu. Niemcy wtargnęli nad ranem do mieszkania Sokalskich w poszukiwaniu nielegalnej prasy, drukarni i radiostacji. Wszystkich aresztowano i osadzono w kieleckim więzieniu. 5 kwietnia zostali wysłani z więzienia do niemieckiego obozu koncentracyjnego w KL Auschwitz.

7 czerwca 1941 r. został zamordowany w obozie, Stefan, średni z synów. Miał 18 lat. Ojciec, Michał Sokalski, (numer obozowy 13100)  zginął 14 czerwca 1941 r.  Mieczysław 9 sierpnia, miał 20 lat. Ostatni z synów, Jan,  22 sierpnia tego samego roku. Miał 17 lat. Z całego transportu więźniów liczącego 536 osób piekło obozów koncentracyjnych przeżyło zaledwie 35 osób.

Ewa Działowska