Ku pokrzepieniu serc!

Trzydzieści lat temu do obiegu wprowadzono banknot z wizerunkiem Henryka Sienkiewicza o nominale 500 000 złoty. Wycofano go w 1997 r. tak jak i pozostałe w wyniku reformy walutowej (denominacja).  Dzisiaj proponujemy Wam sprawdzenie swojej wiedzy o wielkim pisarzu którego twórczość powstawała „ku pokrzepieniu serc”. Pod spodem znajdziecie życiorys twórcy i zabawę w „Milionerów”. Poczujcie się jak uczestnicy popularnego programu i sprawdźcie swoje wiadomości. Powodzenia 🙂

 

Henryk Adam Sienkiewicz

urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej k. Łukowa. W 1866 roku ukończył gimnazjum realne w Warszawie. Rozpoczął studia w Szkole Głównej w Warszawie, ale nie dotrwał do końca. W 1872 roku został dziennikarzem ,,Gazety Polskiej’’. Publikował pod pseudonimem literackim ,,Litwos”. W 1877 roku jako korespondent ,,Gazety Polskiej’’ udał się w podróż do Stanów Zjednoczonych. To wtedy powstał cykl reportaży znanych jako ,,Listy z podróży’’. Po powrocie do Europy, zamieszkał we Francji. W 1878 roku wydał nowelkę ,,Janko Muzykant”, opowiadającą historię wiejskiego, uzdolnionego muzycznie chłopca , którego pasja doprowadziła do tragicznej śmierci. W 1882 roku został redaktorem dziennika ,,Słowo”. W 1883 roku rozpoczął wydawanie w nim powieści w odcinkach, zatytułowanej ,,Ogniem i Mieczem”. Była to pierwsza część Trylogii. W 1886 roku ukazał się ,,Potop”, a w 1888 roku część trzecia ,,Pan Wołodyjowski”. Trylogia była pisana ,,ku pokrzepieniu serc”. Opowiadała o czasach wojen z agresorami, którzy w XVII wieku zagrażali Polsce, ale wspólnym wysiłkiem narodu zostali pokonani. W 1896 roku pisarz wydał powieść ,,Quo Vadis”, opisującą dzieje pierwszych chrześcijan. Dzięki niej  uzyskał międzynarodową sławę. Powieść przetłumaczono na 50 języków i doczekała się kilku ekranizacji (pierwsza w 1913 roku we Włoszech). W 1900 roku odbyła się premiera powieści ,,Krzyżacy”. W 1902 roku społeczeństwo polskie w dowód uznania, przekazało Sienkiewiczowi dworek w Oblęgorku k. Kielc, w którym obecnie mieści się muzeum. 10 grudnia 1905 roku otrzymał literacką nagrodę Nobla za całokształt twórczości. W 1911 roku napisał powieść dla dzieci i młodzieży ,,W pustyni i w puszczy” w której głównymi bohaterami są Stanisław Tarkowski i Nelly (Nel) Rawlison.  Po wybuchu I wojny światowej w 1914 roku, wyjechał do Szwajcarii. Wraz z Ignacym Paderewskim współtworzył tam Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.

Henryk Sienkiewicz był trzykrotnie żonaty i miał czworo dzieci.

Pisarz zmarł na serce w Vevney 15 listopada 1916 roku. W 1924 roku prochy pisarza sprowadzono do kraju. Spoczął w podziemiach katedry św. Jana w Warszawie.