1 października 1949 roku wykonano egzekucję na dwóch żołnierzach niepodległościowego podziemia narodowego na Kielecczyźnie Stanisławie Chmielewskim ps. „Buk” i Franciszku Puchale.
Stanisław Chmielewski ps. „Buk” (1902-1949)
Urodził się 25 kwietnia 1902 roku w Komorowie w gminie Pacanów w powiecie Busko-Zdrój. Był synem Jana i Marii z Tatarczuchów. Uczęszczał do szkoły powszechnej we wsi Kargów. Służył w II Pułku Legionów w Sandomierzu. W czasie okupacji niemieckiej w 1943 r. wstąpił do Narodowych Sił Zbrojnych. Działał pod pseudonimem „Buk“ w obwodzie pińczowskim. W organizacji pełnił funkcję komendanta placówki szkoleniowej. Po 1945 r. nie ujawnił się i dalej działał w konspiracji. Był dowódcą oddziału NSZ na terenie powiatu pińczowskiego. Z 3 na 4 czerwca 1945 r. grupa „Buka“ wraz z oddziałem Jana Stempkowskiego „Michała“ brała udział w nieudanym ataku na więzienie UB w Pińczowie.
Franciszek Puchała (1922-1949)
Urodził się 13 marca 1922 roku w miejscowości Węchadłów w gminie Góry w powiecie pińczowskim. Był synem Tomasza i Zofii z Chabińskich. W czasie okupacji niemieckiej należał do Narodowych Sił Zbrojnych. Walczył w oddziale Kazimierza Nowaka ps. „Łoś” powstałego na terenie powiatu pińczowskiego. W 1944 r. ożenił się z Genowefą Budzyń ps. „Szarotka”, łączniczką oddziału „Łosia”. Po skończonej wojnie nie zaprzestał działalności niepodległościowej. Walczył w oddziale NSZ Stanisława Chmielewskiego ps. „Buk”. Pełnił w nim funkcję zastępcy dowódcy. Z 3/4 czerwca 1945 r. brał udział w akcji rozbicia więzienia w Pińczowie.
W 1948 roku obaj żołnierze zostali aresztowani przez UB wraz z innymi członkami Narodowych Sił Zbrojnych. 25 czerwca 1949 roku Stanisław Chmielewski i Franciszek Puchała zostali skazani na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Kielcach.
Wyrok został wykonany 1 października 1949 roku na terenie więzienia kieleckiego lub co bardziej prawdopodobne w lesie w Zgórsku pod Kielcami. Do tej pory nie udało się odnaleźć miejsca pochówku naszych bohaterów.