Promocja albumu „Andrzej Zygmunt Oleś (1886 – 1952). Malarstwo, grafika, rysunek – część 1 i 2.”

Ośrodek Myśli Patriotycznej i Obywatelskiej, ul. Zamkowa 3, zaprasza 29 maja, o godz. 12.00, na promocję albumu dr Zofii Funke – „Andrzej Zygmunt Oleś (1886 – 1952). Malarstwo, grafika rysunek – część 1 i 2.”

Zofia Funke, ur. 1944 w Warszawie, córka Krystyny z domu Oleś i Jana Glińskich oraz wnuczka znanego malarza Andrzeja Z. Olesia. W latach 1961-1965 studiowała chemię. Doktorat obroniła w 1984 roku na Uniwersytecie Marcina Lutra w Halle-Wittenberdze. Od 1978 roku mieszka w Niemczech z mężem Manfredem Funke. W 2009 roku rozpoczęła naukę malarstwa u malarki Suchry Gummelt. Jest członkiem: Hallescher Kunstverein e.V. (od 2011), Francuskiego Międzynarodowego Stowarzyszenia Artystów „La Palette du Monde” (od 2012), Kunst Stuttgart International e.V. (od 2021). Pierwszy katalog prac swojego dziadka pt.: „Andrzej Zygmunt Oleś (1886-1952) Malarstwo, grafika, rysunek” wydała w 2017 roku, a drugi album prac Andrzeja Z. Olesia w 2023 roku. W 2020 rozpoczęła wylewanie akrylu i studiowała akwafortę i frotaż. Swoje obrazy prezentowała na wielu wystawach, m.in. we Francji (Vierzon i La Bourboule), w Halle, Stuttgarcie, Wiesbaden, Heilbronn i Berlinie.

Andrzej Oleś (ur. 1.10.1886 r. w Iwoniczu, zm. 31.10.1952 r. w Kielcach). Studiował na Akademii Sztuk Pięknych, przez rok studiował w pracowni Leona Wyczółkowskiego, a następnie u Stanisława Dębickiego. Równolegle studiował prawo i administrację na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia prawnicze ukończył w 1913 uzyskując tytuł doktora. Do 1916 był nauczycielem rysunku w gimnazjum Świętego Jacka.

W 1932 r. został członkiem grupy artystycznej Zwornik i Towarzystwa Grafików, należał również do krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, Związku Polskich Artystów Plastyków i Towarzystwa Miłośników Przeszłości Krakowa.

W 1936 r. Andrzej Oleś zamieszkał w Kielcach, gdzie otrzymał posadę wojewódzkiego konserwatora sztuki i kierownika oddziału sztuki w urzędzie wojewódzkim. Podczas II wojny światowej prowadził prywatne lekcje rysunku, w 1944 r. wykładał historię sztuki na konspiracyjnym uniwersytecie w Kielcach. Po 1945 r. zainicjował powstanie oddziału Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Kielcach, którego został prezesem. W 1946 nauczał rysunku na kursach organizowanych przez Szkołę Rzemiosł Artystycznych, od 1948 był opiekunem działu malarstwa, który został zorganizowany w Muzeum Świętokrzyskim. Przewodniczył sekcji plastycznej w Komisji do Badań Historyków Sztuki w Kielcach.