Franciszek Wieczorkowski (1842-1937)
Urodził się 25 września 1842 roku w Klimkiewiczowie, który obecnie jest częścią Ostrowca Świętokrzyskiego. Był synem Kazimierza i Barbary z Raciborskich.
Jako żołnierz walczył w powstaniu styczniowym 1863 r. w oddziałach dowodzonych przez Mariana Langiewicza, a później przez Józefa Hauke-Bosaka. Brał udział w bitwach pod Św. Krzyżem, Staszowem, Małogoszczem, Ratajami i Ociesękami. W tej ostatniej bitwie został ciężko ranny. Po rekonwalescencji nie wrócił już do czynnej walki. Zajmował się teraz dostawą broni, amunicji i odzieży dla powstańców. Schwytany przez Rosjan był więziony przez dwa miesiące w Kielcach, a następnie zesłany na Syberię.
Po powrocie z zesłania ożenił się z Marią ze Szczepańskich, z którą miał cztery córki i syna. Zamieszkał w Skarżysku Kamiennej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Wieczorkowski otrzymał potwierdzenie stopnia oficerskiego – porucznika. Został też wpisany na imienną listę weteranów powstań narodowych. Widoczny był w gronie weteranów w Kielcach, czynnie działa również w radomskim Kole Weteranów 1863 roku. W listopadzie 1930 r. został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Podczas obchodów 70 rocznicy wybuchu powstania styczniowego brał udział w uroczystym spotkaniu weteranów 1863 r. z Marszałkiem Józefem Piłsudskim i Prezydentem RP Ignacym Mościckim.
Por. weteran Franciszek Wieczorkowski na trybunie honorowej z Prezydentem RP Ignacym Mościckim w 1933 r. ( Źr. Foto http://powstanie1863.zsi.kielce.pl/index.php?id=s08)
Franciszek Wieczorkowski zmarł 7 października 1937 r. w Skarżysku Kamiennej. Został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym na Bzinie.