Teofil Arendarski ps. „Teofil” (1882-1931)
Urodził się 5 grudnia 1882 r. w Kielcach. Pochodził z rodziny robotniczej. Jego trzej bracia Wacław, Stanisław i Tomasz działali w Polskiej Partii Socjalistycznej. Teofil należał do partii od 1902 r. , m.in. kolportował prasę. Od 1905 r. był członkiem oddziału Organizacji Spiskowo-Bojowej PPS i Organizacji Techniczno-Bojowej PPS w Kielcach. Uczestniczył m.in. w zabezpieczaniu manifestacji i wieców PPS w Kielcach, usuwaniu napisów rosyjskich z drogowskazów, urzędów i instytucji w powiecie kieleckim, w zamachu na podoficera żandarmerii kolejowej Bojko i starszego strażnika ziemskiego Siemienniuka. Brał udział w rozbiciu urzędów gminnych i sklepów monopolowych w Daleszycach, Górnie i Brzegach. W lutym 1906 r. został aresztowany i osadzony na 2 tygodnie w więzieniu kieleckim. Potem walczył w oddziale Organizacji Bojowej PPS, a od grudnia 1906 r. w PPS Frakcji Rewolucyjnej. W 1911 r. został aresztowany w Warszawie i 6 miesięcy więziony. Po odzyskaniu niepodległości nadal działał w PPS. W 1929 r. mieszkał w Jędrzejowie, gdzie był inkasentem Kasy Chorych. 20 stycznia 1931 r. został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Zmarł 4 kwietnia 1931 roku w Kaliszu.