Jerzy Bellon ps. „Cygan” (1929-1947)
Urodził się 9 października 1929 roku w Boiskach w powiecie iłżeckim (obecnie powiat lipski w województwie mazowieckim) w rodzinie chłopskiej. Był synem Stanisława i Ireny ze Stefanków.
W czasie okupacji w grudniu 1944 r. rozbroił Niemca i zabrał mu pistolet Mauser. Ukrył go w gospodarstwie na terenie wsi Sadek, a później w mieszkaniu w Kwidzyniu, gdzie zamieszkał z rodzicami w październiku 1945 r.
23 października 1946 r. milicja zatrzymała go w Kwidzyniu pod zarzutem nielegalnego posiadania broni. W czasie przeprowadzania na posterunek zaczął się ostrzeliwać i udało mu się zbiec. Pojechał z bratem do Warszawy, a stamtąd w rodzinne Radomskie. Przez kilka dni ukrywał się na terenie gminy Pionki.
4 listopada 1946 r. nawiązał kontakt z ppor. T. Zielińskim ps. „Igła”. Przystąpił do podziemia antykomunistycznego w organizacji „Wolność i Niezawisłość”. Na rozkaz „Igły” zorganizował we wsi Łączna w powiecie kieleckim 6 -osobowy patrol zbrojny „WiN”-u i objął w nim dowodzenie. Do oddziału wszedł także jego brat Józef Bellon ps. „Sprytny”, który zginął 3 stycznia 1947 r. w potyczce z MO we wsi Gąsawy. Patrol przeprowadzał intensywne akcje rekwizycyjne w spółdzielniach i w kasach kolejowych. Prowadził też działalność propagandową roznosząc i rozklejając ulotki antykomunistyczne po wsiach powiatu iłżeckiego i kieleckiego. Oddział nie uniknął starć z grupami UB-MO-WP.
16 marca 1947 r. UB przeprowadziło operację, w której został aresztowany wraz z Kazimierzem Dulębą. 18 marca został osadzony w więzieniu kieleckim. Wojskowy Sąd Rejonowy w Kielcach w trybie doraźnym z dn. 3 kwietnia 1947 r. skazał Bellona na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut odrzucił jego prośbę o łaskę. 9 kwietnia 1947 roku został stracony. Ciała nie odnaleziono do dziś.