Jan Chodak ps. „Gienek II” (1887-bd)
Urodził się 1 grudnia 1887 roku w Kielcach. Był synem Jana i Konstancji. Ukończył 4 klasy szkoły miejskiej. Z zawodu był tapicerem. Jego cała rodzina należała do Polskiej Partii Socjalistycznej. Jan był członkiem PPS od 1904 r. Zajmował się kolportowaniem nielegalnej literatury. Od 1906 r. należał do Organizacji Bojowej PPS. Brał udział w wielu akcjach bojowych m.in. w Piotrkowicach, Łopusznie, Promniku, Daleszycach, Sobkowie. Uczestniczył w zamachu na wachmistrza policji A. Grzesiaka w Kielcach, dróżnika-prowokatora Czukanowa oraz na naczelnika więzienia kieleckiego N. Greckiego. Jego mieszkanie przy ul. Młynarskiej było w latach 1907-1910 głównym punktem kontaktowym „starszyzny” bojowej OB PPS Frakcji Rewolucyjnej i Lotnego Oddziału Bojowego PPS Fr. Rew. We wrześniu 1907 r. został aresztowany i osadzony w więzieniu kieleckim. Zesłano go na okres stanu wojennego do Kowna, skąd w lipcu 1908 r. uciekł. Ukrywał się w Zawierciu i Częstochowie. 7 lipca 1909 r. w składzie LOB PPS Fr. Rew. wziął udział w nieudanym zamachu w majątku Lipa pod Sobkowem na Władimira Annienkowa, naczelnika kieleckiego gubernialnego zarządu ochrany. 31 maja 1910 r. został aresztowany w Zawierciu. Więziono go w Kielcach, a potem w X Pawilonie Cytadeli warszawskiej. 3 grudnia 1911 r. został skazany na 6 lat i 8 miesięcy katorgi. Wyrok odbywał we Włodzimierzu nad Klaźmą. Uwolniła go rewolucja lutowa 1917 r. w Rosji. Zamieszkał w Moskwie i działał w sekcji moskiewskiej PPS. Wiosną 1920 r. powrócił do kraju i zamieszkał w Częstochowie. W latach 1920-1921 działał w Związku Obrony Ojczyzny. Podczas wojny polsko-bolszewickiej prowadził werbunek ochotników do Wojska Polskiego. W latach 1920-1929 pracował jako buchalter. Od 1936 r. był rencistą i mieszkał w Olsztynie koło Częstochowy. W 1936 r. został odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Daty śmierci Jana Chodaka nie znamy.