Ks. Izydor Ciągliński (1827-1884)
Urodził się w 1827 roku. Pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. Był synem podsędka staszowskiego Józefa Ciąglińskiego i Nepomuceny z Migurskich.
Uczył się w gimnazjum w Radomiu. Naukę kontynuował w Warszawie zostając kandydatem świętej teologii. Święcenia kapłańskie uzyskał w 1850 r.
W 1852 r. został wikariuszem w Bodzentynie. W okresie przedpowstaniowym brał udział w manifestacjach religijno-patriotycznych m.in. 14 września 1861 r. w uroczystościach odpustowych na Świętym Krzyżu. Odprawiał patriotyczne msze w trakcie których wygłaszał rewolucyjne kazania.
Ks. Ciągliński z innymi bodzentyńskimi księżmi wziął czynny udział w przygotowaniach ataku na rosyjski garnizon w Bodzentynie 22/23 stycznia 1863 r. Po wybuchu insurekcji poszedł do powstania i pełnił funkcję kapelana w oddziałach partyzanckich. Swoją posługę wykonywał przy Marianie Langiewiczu aż do końca jego kampanii. Nie opuścił placu boju i walczył w mniejszych oddziałach powstańczych.
Został aresztowany przez Rosjan pomiędzy 10 a 14 marca 1864 r. w pobliżu Iwanisk, po rozproszeniu oddziału Napoleona Zygmunta Rzewuskiego-Krzywdy, w którym był kapelanem. Więziony był w Kielcach, a następnie w Radomiu. 28 kwietnia 1864 r. został przewieziony do Warszawy. Oskarżony był o zorganizowanie napadu na rosyjski garnizon w Bodzentynie, wygłaszanie patriotycznych kazań przed powstaniem m.in. w Radoszycach i w czasie jego trwania m.in. w Łagowie, podburzanie i werbowanie do powstańczych szeregów oraz czynnego w nich uczestnictwa.
Wyrokiem sądu polowego, zatwierdzonego przez namiestnika Królestwa Polskiego 11 maja 1864 r, księdza Ciąglińskiego pozbawiono wszelkich praw oraz skazano na 15 lat ciężkich robót w kopalniach. Wysłano go na katorgę w Akatui na Syberii, później od 1874 r. do Tunki, a następnie od 1879 r. do Spaska w guberni tambowskiej.
Ksiądz Izydor Ciągliński zmarł 7 kwietnia 1884 roku w Spasku.
Źródło: Wojciech Kalwat, Duchowni Bodzentyna w okresie Powstania Styczniowego. Kazania patriotyczne, Bodzentyn 2012.