Karol Łoniewski ps. “Lew” (1925-1948)
Urodził się 4 listopada 1925 roku w Nadarzynie. W okresie okupacji niemieckiej był członkiem Szarych Szeregów i podporucznikiem AK. Miał pseudonim „Lew”. Walczył w Powstaniu Warszawskim, został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie rozpoczął studia na Wydziale Stomatologii Uniwersytetu Łódzkiego. Równocześnie rozpoczął działalność w WiN. Był żołnierzem oddziału “Smreka”, od sierpnia 1947 r. należał do grupy “Orlicza”. Aresztowany 18 lutego 1948 r został osadzony w kieleckim więzieniu. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Kielcach 31 lipca 1948 r. został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w lesie w Zgórsku 24 września 1948 r. Jego ciało ukryto w dole śmierci. Odnaleziony przez Fundację Niezłomni w marcu 2016 r. został ekshumowany i zidentyfikowany. Uroczysty pogrzeb odbył się 1 października 2016 r. w Nadarzynie k. Warszawy.
Karol Łoniewski upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.