Kazimierz Nowak ps. „Łoś” (1920-1952)
Urodził się 23 marca 1920 roku w Dzierążni w powiecie pińczowskim. Był synem Stanisława i Marii z Paterków. Miał stopień plutonowego podchorążego Wojska Polskiego.
W czasie okupacji należał do Narodowych Sił Zbrojnych, gdzie awansował do stopnia podporucznika. W 1944 r. był dowódcą oddziału partyzanckiego NSZ działającego na terenie powiatu pińczowskiego. 9 czerwca 1944 r. dołączył ze swoim oddziałem do formowanego 204 Pułku Piechoty Ziemi Kieleckiej NSZ, od 19 czerwca został dowódcą 3 kompani w tym pułku.
Kazimierz Nowak “Łoś” (w środku) z żołnierzami NSZ : Marceli Godlewski “Filip” i Tadeusz Krupa “Amper” , czerwiec 1944 r. (Źr. foto https://audiohistoria.pl/nagranie/724-AHM_0500)
Po wojnie organizował bazy przetrwania dla żołnierzy NSZ na Ziemi Lubuskiej. Po ślubie zamieszkał z żoną w Gdańsku, a później rozpoczął studia na SGGW w Warszawie.
Został aresztowany w 1950 r. w związku z rozpracowywaniem żołnierzy NSZ i Brygady Świętokrzyskiej. Przewieziono go do więzienia w Kielcach. Po brutalnym śledztwie i procesie, w którym nie przyznał się do zarzucanych czynów, został skazany na karę śmierci. Ciężko chory na płuca długo nie mógł uzyskać zgody na leczenie. Zmarł niedługo po przewiezieniu go, w bardzo ciężkim stanie, do szpitala więziennego na Montelupich w Krakowie 13 października 1952 r. Na kilka dni przed śmiercią dowiedział się o zamianie kary śmierci na karę dożywotniego więzienia.
Kazimierz Nowak upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.