Tekla Pawlak-Śladowska ps. „Stanisława”, „Techa”,”Tekla”, „Teśka” (1888-bd)
Urodziła się 31 sierpnia 1888 roku w Kielcach. Tu mieszkała i pracowała jako krawcowa. W 1904 r. wstąpiła do Polskiej Partii Socjalistycznej. Była kolporterką wydawnictw partyjnych, a w latach 1905-1906 „techniczką” agitacyjną Lokalnego Komitetu Robotniczego PPS w Kielcach. Od grudnia 1906 r. należała do PPS Frakcji Rewolucyjnej i jej Organizacji Bojowej. Przechowywała broń bojowców i przenosiła ją na miejsca akcji. Uczestniczyła w wielu akcjach bojowych m.in. w zamachu na naczelnika więzienia kieleckiego M. Greckiego. We wrześniu 1907 r. została aresztowana i zwolniona. 25 sierpnia 1908 r. ponownie ją aresztowano i osadzono w kieleckim więzieniu. Po roku zesłano ją administracyjnie na okres stanu wojennego za współudział w uwolnieniu B. Nawrot-Optołowicz. Uciekła z zesłania i ukrywała się w Kijowie, gdzie prawdopodobnie wyszła za mąż za Antoniego Śladowskiego, kieleckiego działacza PPS. Poszukiwano ja listem gończym. W okresie międzywojennym była aktywna politycznie. Działała w PPS i w Stowarzyszeniu byłych Więźniów Politycznych. W 1929 r. była delegatką z Kielc na zjazd członków Bojowej Organizacji i Pogotowia Bojowego w Radomiu. W 1932 r. została odznaczona Krzyżm Niepodległości. Po II wojnie światowej mieszkała w Kielcach. Była członkiem PPS i PZPR. Zmarła po 1962 roku.