Edward Rutkiewicz (1889-1941)
Urodził się 23 września 1889 roku w Warszawie. Był synem Władysława i Marii. Od 1903 r. mieszkał z rodziną w Kielcach. Tutaj pracował jako zecer w drukarni rządu gubernialnego. Od 1904 r. należał do Polskiej Partii Socjalistycznej. Był agitatorem i kolporterem wydawnictw partyjnych oraz bojowcem Organizacji Techniczno-Bojowej i Organizacji Bojowej PPS. Od 1906 r. należał do PPS Frakcji Rewolucyjnej i jej OB. Brał udział w wielu akcjach bojowych m.in. pod Tumlinem i Białogonem, w Dyminach i Niewachlowie. Został aresztowany i w 1908 r. zesłany w głąb Rosji. Udało mu się zbiec z zesłania. Aresztowany ponownie w 1909 r. , był skazany na 4 lata katorgi. Ze względu na zły stan zdrowia karę zamieniono mu na 6 lat więzienia w Kielcach. W sierpniu 1914 r. został uwolniony z więzienia przez strzelców J. Piłsudskiego. W latach 1914-1915 walczył w 1 pułku piechoty Legionów Polskich. Ze względu na stan zdrowia został zwolniony z wojska i powrócił do Kielc. Tu włączył się w prace odbudowanej przez Franciszka Loefflera PPS. Organizował koła terenowe i drukował wydawnictwa organizacji. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej (1916-1918) i Pogotowia Bojowego PPS (1918). Uczestniczył w rozbrajaniu Austriaków. W okresie międzywojennym dalej mieszkał i pracował w Kielcach. Działał w PPS i OKR PPS oraz był członkiem zarządu oddziału kieleckiego Stowarzyszenia byłych Więźniów Politycznych. W 1931 r. został odznaczony Krzyżem Niepodległości. W czasie II wojny światowej od października 1940 r. działał w konspiracji w PPS-WRN. Pracował w tajnej drukarni w Samsonowie i w Kielcach. Został aresztowany przez gestapo i 14 września 1941 r. wywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Miał numer obozowy 20835. Zginął w obozie 17 października 1941 roku.
Fotografia ze zbiorów Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu.
Edward Rutkiewicz upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.