Felicja Śledź-Wiejska ps. „Helena” (1887-bd)
Urodziła się w 1887 roku w Szańcu w powiecie stopnickim. Mieszkała i pracowała jako krawcowa w Kielcach. Od 1905 r. należała o Polskiej Partii Socjalistycznej. Była agitatorką i organizatorką kół oraz kolporterką wydawnictw partyjnych. Należała do Lokalnego Komitetu Robotniczego w Kielcach, z jego ramienia prowadziła agitację w powiecie pińczowskim. W czerwcu 1905 r. została aresztowana i więziona w Pińczowie i Kielcach. Po 30.10.1905 r. zwolniono ją na mocy amnestii. W grudniu 1905 r. wstąpiła do PPS Frakcji Rewolucyjnej. Była członkiem Okręgowego Komitetu Robotniczego w Kielcach. Działała także jako „technikierka” w Organizacji Techniczno-Bojowej, Organizacji Bojowej PPS i OB PPS FR. Rew. Przechowywała skład broni, przenosiła broń na miejsce akcji bojowych, m.in. podczas zamachów na naczelnika więzienia kieleckiego M. Greckiego i wachmistrza M. Wiszniewskiego, w akcji uwolnienia więźniów politycznych z więzienia kieleckiego. Zdekonspirowana w Kielcach, z polecenia CKR PPS przeniosła się do Lublina, gdzie była członkiem OKR. 31.12.1907 r. została aresztowana w Lublinie i skazana na zesłanie. Uciekła z zesłania i latem 1908 r. podjęła ponownie działalność w PPS Fr. Rew. w Kielcach. Była stałym łącznikiem OKR PPS z OB PPS. Po aresztowaniu w 1909 r. , więziono ją w Kielcach i skazano na 13 lat katorgi. Zwolniona została po rewolucji lutowej w Rosji w 1917 r. W 1918 r. wyszła za mąż za socjalistę Jana Wiejskiego. Od 1922 r. należała do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski i Komunistycznej Partii Polski. Z polecenia KC KPP w 1925 r. wróciła do kraju, do Kielc. W latach 1925-1927 była członkiem OKR KPP Kielce-Radom i sekretarzem Komitetu Dzielnicowego KPP w Kielcach (1929-1934). Działała też w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom w Kielcach. W 1934 r. ciężko chora wycofała się z życia partyjnego. Felicja Śledź była odznaczona Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Nie znamy daty jej śmierci.