Jan Walocha ps. “Janek” (1915-1941)
Urodził się 30 listopada 1915 roku w Kielcach. Był synem Romana i Józefy Walochów. Mieszkał na ulicy Husarskiej 15 na Baranówku w Kielcach z rodzeństwem: Jerzym, Edmundem i Marią. W stopniu podporucznika artylerii brał udział w wojnie obronnej w 1939 r. Dostał się do niewoli niemieckiej z której uciekł i ukrywał się u kuzynów w Bielinach. Wstąpił do SZP, a następnie do ZWZ. Wraz z Andrzejem Ziachem ps. “Olek” zakładał tu tajną organizację, która nosiła kryptonim “Błoto” nr 3 Bieliny i podlegała pod obwód III – Bodzentyn “Sarna” pod dow. por. Jana Kosińskiego “Jacka”. Wiosną 1941 r. “Janek” i jego brat Jerzy ps. “Jur” zostali wyznaczeni do wykonania zamachu na agenta Gestapo Franza Wittka. Termin akcji wyznaczono na 14 kwietnia. Na skutek donosu S. Okulskiego, na dzień przed niedoszłym zamachem, 13 kwietnia gestapo aresztowało konspiratorów w Bielinach. Na ulicy Husarskiej w Kielcach aresztowano braci Walochów i osadzono ich w kieleckim więzieniu. W czasie przesłuchiwań Janek był tak strasznie pobity, że nie mógł sam się podnieść, współwięźniowie podkładali materac pod niego i wnosili go do celi. Jerzemu “Jurowi” udało się uciec, kiedy Niemcy wieźli go samochodem z więzienia do lasu koło Cedzyny na rozstrzelanie. Jan Walocha został wywieziony transportem 23 maja 1941 r. do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Miał numer obozowy 15868. Zginął w obozie 13 października 1941 r.
Fotografia ze zbiorów Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu.
Jan Walocha upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.