Janusz Korczak-przyjaciel dzieci

Janusz Korczak, właściwe nazwisko Henryk Goldszmit, urodził się 22 lipca 1878 lub 1879 r. w Warszawie. Zginął prawdopodobnie 7 sierpnia 1942 r. w Treblince.

Pochodził ze spolonizowanej rodziny Goldszmitów – jego pradziadek był szklarzem, dziadek lekarzem, a ojciec Józef Goldszmit, znanym warszawskim adwokatem.

Korczak całe swoje życie podporządkował pracy z dziećmi i dla dzieci. Po studiach podjął pracę pediatry w żydowskim szpitalu dziecięcym.  Aktywnie działał w Warszawskim Towarzystwie Kolonii Letnich oraz Towarzystwie Higienicznym. W czasie swoich podróży po Europie odwiedzał domy opieki, sierocińce i szkoły.  Został dyrektorem żydowskiego Domu Sierot w Warszawie i Pruszkowie. Każdą myśl, każde swoje działanie podporządkowywał sprawom dzieci. Wtedy też zrezygnował z założenia swojej rodziny, jednocześnie stając się ojcem dla pokoleń sierot.

W tym wszystkim znajdował czas na pisanie książek, artykułów, prowadzenie audycji radiowych. Spod jego pióra wyszły i książki dla dzieci (m.in. „Król Maciuś Pierwszy”, „Kajtuś Czarodziej”, „Mośki, Joski, Srule”, „Józki, Jaśki i Franki”) i dla dorosłych (np. 4 tomowe „Jak kochać dziecko?”)

W swych pracach skierowanych do dzieci jak i do ich rodziców, opiekunów, wychowawców i nauczycieli tłumaczył:

 „Dziecko ma prawo być sobą. Ma prawo do popełniania błędów. Ma prawo do posiadania własnego zdania. Ma prawo do szacunku. Nie ma dzieci – są ludzie.”

„Stary Doktór” – pod takim pseudonimem wygłaszał pogadanki na falach Polskiego Radia, pisywał też do wielu czasopism polskich i żydowskich. Był twórcą eksperymentalnego dodatku do „Naszego Przeglądu”. „Mały Przegląd” był tworzony dla dzieci i przez dzieci.

Janusz Korczak całe swe życie poświęcił walce o dzieci i ich prawa. Taki był do końca swych dni, które przypadły na jeden z najtragiczniejszych okresów w naszej historii- II wojnę światową. Ostatni marsz Korczaka i dzieci na Umschlagplatz przeszedł do legendy. Został zamordowany ze swoimi podopiecznymi z warszawskiego getta w Treblince.

Jego praca nie zginęła wraz z nim. Nie został zapomniany, a idee dotyczące dzieci są aktualne i znane na całym świecie.