11 października 1916 r. w Małomierzycach k. Iłży urodził się Antoni Heda ps. „Szary”.
Uczestnik kampanii wrześniowej, członek oddziałów partyzanckich Związku Walki Zbrojnej, włączony w skład zgrupowania AK Jana Piwnika „Ponurego”; po wojnie dowódca niepodległościowych grup podziemia zbrojnego.
Specjalista od rozbijania więzień: w sierpniu 1943 r. zdobył więzienie w Starachowicach, w czerwcu 1944 r. opanował niemiecki areszt w Końskich. Najsłynniejszą akcją, którą dowodził było rozbicie więzienia Urzędu Bezpieczeństwa w Kielcach, w ramach której uwolnił 354 więźniów.
W 1948 roku został zatrzymany przez UB. Oskarżono go głównie o działalność przeciwko nowej władzy komunistycznej oraz akcje wyzwalania więzień. Ogłoszony wyrok skazywał Antoniego Hedę na śmierć. Osadzono go w celi więzienia przy ul. Zamkowej w Kielcach. W kwietniu 1950 r. został ułaskawiony przez Bolesława Bieruta. Karę śmierci zmieniono na dożywocie. W 1956 roku Heda został objęty amnestią i wyszedł na wolność.
W latach osiemdziesiątych zaangażował się w działalność „Solidarności”. Wszedł w skład władz Niezależnego Związku Kombatantów. W 2006 roku został mianowany generałem brygady. Zmarł 14 lutego 2008 roku w Warszawie.