28 stycznia 1949 roku zostali zastrzeleni w lesie w Zgórsku Jan Wosiński i Piotr Pecel, członkowie podziemia antykomunistycznego z Kielc.
Jan Wosiński (1922-1949)
Urodził się 29 maja 1922 r. w Kielcach. Pochodził z rodziny robotniczej. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w miejscowości Jasień u swego dziadka i pracował w jego gospodarstwie rolnym. Tutaj rozpoczął działalność konspiracyjną w Armii Krajowej. Później wstąpił do Narodowych Sił Zbrojnych na placówce w Jasieniu. Pod koniec okupacji został wywieziony do Niemiec. Do Polski wrócił w 1946 roku Mieszkał przy ulicy Okólnik w Kielcach. Pracował dorywczo u właścicieli prywatnych warsztatów.
Piotr Pecel (1927-1949)
Urodził się 23 lutego 1927 roku w Kielcach. W czasie okupacji nie należał do żadnych organizacji konspiracyjnych. Mieszkał przy ulicy Okólnik w Kielcach. Pracował dorywczo u prywatnych właścicieli.
W lipcu 1947 r. Jan Wosiński zorganizował grupę niepodległościową działającą na terenie gminy Łopuszno, którą dowodził do lipca 1948 r. Według dokumentów UB była to „banda terrorystyczno-rabunkowa o zabarwieniu po NSZ-owskim i pod wpływem ideologii PSL”. Grupa Wosińskiego składała się z czterech członków. Do oddziału oprócz dowódcy należał Piotr Pecel, Stanisław Wdowczyk i Grzegorz Mykityn. Po kilku akcjach grupa została rozpracowana przez MO i WUBP. 20 lipca 1948 r. został aresztowany Jan Wosiński, a 6 sierpnia ujęto Piotra Pecela i Stanisława Wdowczyka. Czwarty członek grupy uciekł i ukrywał się. Dopiero 7 grudnia 1948 r. UB i MO aresztowało Grzegorza Mykityna, rannego po strzelaninie w trakcie zatrzymania. W tym czasie doszło też do aresztowań 15 osób, które pomagały grupie Wosińskiego.
Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 28 października 1948 roku Jan Wosiński i Piotr Pecel zostali skazani na karę śmierci, a Stanisław Wdowczyk na 15 lat więzienia. Grzegorza Mykityna 15 lipca 1949 r. WSR skazał na dożywocie, zamienione w 1955 r. na 12 lat więzienia. Prezydent Bolesław Bierut wobec skazanych na śmierć z prawa łaski nie skorzystał. 28 stycznia 1949 roku Jan Wosiński i Piotr Pecel zostali wywiezieni z kieleckiego więzienia do lasu w Zgórsku, gdzie o godzinie 6.30 wykonano na nich egzekucję. Zakopano ich w dole śmierci.
W 2015 roku Fundacja „Niezłomni” rozpoczęła w lasach zgórskich poszukiwania pochówków ofiar komunistycznego terroru. W grudniu tego roku w bezimiennym grobie członkowie fundacji odnaleźli szczątki dwóch osób. Po przeprowadzeniu badań porównawczych materiału genetycznego DNA pobranego od rodzin ofiar oraz na podstawie analizy dokumentów ustalono, że to szczątki Piotra Pecela i Jana Wosińskiego. 3 lipca 2017 roku w OMPiO wręczono noty identyfikacyjne rodzinom zamordowanych. Uroczysty pogrzeb żołnierzy wyklętych odbył się 2 lutego 2019 roku w kościele garnizonowym w Kielcach, a ciała spoczęły na cmentarzu w Cedzynie.
