Kazimierz Chojnicki (1904-1989)
Kazimierz Chojnicki urodził się 15 marca 1904 r. w Pleszewie w dzisiejszym województwie wielkopolskim, będąc synem Jana i Zofii Sadowskich.
Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1926 r. w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym w Pleszewie, kontynuował kształcenie na Wydziale Humanistyczno-Prawnym Uniwersytetu Poznańskiego. W listopadzie 1930 r. rozpoczął aplikację sądową w sądach w Ostrowie Wielkopolskim i Ostrzeszowie. Po ukończonym egzaminie sędziowskim w 1932 r. pracował w Ostrowie Wielkopolskim, Krakowie i Lesku.
W 1936 r. poślubił Kazimierę Sadowską, z którą doczekał się dwóch córek – Wandy i Krystyny. W tym samym roku przyjął posadę sędziego Sądu Grodzkiego w Kielcach i zamieszkał przy ul. Zdrojowej 19. Zapewne tu zastał go wybuch II wojny światowej.
W ramach Akcji AB mającej na celu zagładę polskiej inteligencji, 11 czerwca 1940 r. został aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu na ul. Zamkowej w Kielcach. Nie znamy szczegółów pobytu w powyższym miejscu. Kazimierz Chojnicki (pod nazwiskiem Chojnacki) znalazł się w transporcie więźniów przeznaczonych na eksterminację w obozie koncentracyjnym, który 17 lipca dotarł do KL Sachsenhausen.
Kilka tygodni później, we wrześniu 1940 r. został skierowany do KL Dachau, gdzie otrzymał numer 17 638. Nie znamy losów Kazimierza Chojnickiego z okresu uwięzienia w powyższym miejscu. Jedyna informacja wskazuje, iż „Pobyt w obozie koncentracyjnym znosił z godnością, ale pozostawił on na jego zdrowiu trwałe ślady”. 29 kwietnia 1945 r. w dniu wyzwolenia obozu znalazł się wśród 32 tys. ocalonych przez oddziały armii amerykańskiej.
Powróciwszy do Kielc we wrześniu 1945 r. rozpoczął starania o podjęcie pracy w charakterze adwokata. W styczniu 1946 r. znalazł się na liście adwokatów kieleckiej Izby Adwokackiej. Prowadził kancelarię u zbiegu ulic Wojska Polskiego i Prostej. Od maja 1952 r. był członkiem Zespołu Adwokackiego nr 2 w Kielcach, aby później przystąpić do Zespołu Adwokackiego nr 4, w którym pozostał do zakończenia kariery zawodowej. W latach 1956-1964 pełnił obowiązki Dziekana Rady Adwokackiej Izby Kieleckiej. Dodatkowo prowadził szkolenia aplikantów adwokackich. Z funkcji wykładowcy zrezygnował w 1973 r.
Za swą działalność otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Po wojnie zeznawał, jako świadek w sprawie zbrodni popełnionych na terenie KL Dachau.
Zmarł 22 marca 1989 r. i został pochowany na Cmentarzu Starym w Kielcach.
Gracjan Duda
Źródło:
Domański T., Jankowski A., Akcja AB na Kielecczyźnie, Kielce 2009
Jopkiewicz B., Adwokat Kazimierz Chojnicki 1904-1989. Pierwszy Dziekan dwóch kolejnych kadencji, „Palestra Świętokrzyska – Pismo Izby Adwokackiej w Kielcach”, nr 5-6, 2008
Słownik Biograficzny Adwokatów Polskich A-Ż. Tom III (zmarli w latach 1945-2010), z. 4, Warszawa 2018