Roman Schmeidl (Szmeidl) ps. „Pikant” (1882-1941)
Urodził się w 1882 roku w Kielcach w rodzinie rzemieślniczej. Był synem Ludwika, mieszkańca Wiednia, osiadłego w Kielcach ok. 1878 r. Roman z zawodu był tapicerem. Od 1901 r. należał do Polskiej Partii Socjalistycznej. Został „starszym” koła fachowego PPS i członkiem Lokalnego Komitetu Robotniczego PPS w Kielcach. Prowadził agitację i kolportaż wydawnictw partyjnych. Od grudnia 1906 r. należał do PPS Frakcja rewolucyjna i jej Organizacji Bojowej. Utrzymywał skład broni OB PPS Fr. Rew. W latach 1906-1907 był dwukrotnie prewencyjnie aresztowany, po czym zwalniany pod dozór policyjny. Podczas I wojny światowej służył w żandarmerii I Brygady Legionów Polskich (1914-1915). Z powodu złego stanu zdrowia został zwolniony z wojska. W grudniu 1915 r. powrócił do Kielc. Od 1916 r. znów działał w PPS i w związkach zawodowych. 1 listopada 1918 r. współorganizował strajk powszechny w Kielcach, który umożliwił rozbrojenie Austriaków przez Pogotowie Bojowe PPS i POW. W okresie międzywojennym działał w PPS w Kielcach. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego OKR PPS (1924-1929), przewodniczącego LKR PPS (1929-1939) oraz delegata partii w Okręgowej Radzie Związku Zawodowego. Od 1926 r. był współorganizatorem i prezesem oddziału kieleckiego Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. W latach 30-tych współorganizował manifestacje 1-majowe w Kielcach. W 1931 r. został odznaczony Krzyżem Niepodległości. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez gestapo 10 września 1939 r., a następnie zwolniony pod dozór policyjny. Rozpoczął działalność w konspiracji. Był kolporterem podziemnej prasy PPS-WRN. 14 sierpnia 1941 r. został aresztowany w Kielcach. Stąd wysłano go transportem z 14 września tego samego roku do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Miał numer więźniarski 20829. Zginął 22 listopada 1941 roku w obozie.
Fotografia ze zbiorów Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu.
Roman Schmeidl upamiętniony jest na Murze Pamięci OMPiO.